Rüzgarın uğultulu ezgisiyle kendimden geçmek isterdim,
Unutmak isterdim tüm yaşanmışlıkları hayalimden bile kazıyarak.
Saçlarıma beyazlık düştüğü gün, yavaş yavaş öldüğümü anlamıştım.
İnsan gitmek istiyor bazen kimsenin olmadığı coğrafyalara.
Kendinden bile kaçarak uzaklaşmak istiyor istemsizce.
Ben şair olarak doğmadım ama şair olarak öleceğim.
Uzaktan uzağa okurken şiirlerimi, sana yazdığımı bileceksin.
Sen ağlamasan bile şiirler ağıt olup yakacak yürekleri.
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 19:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!