Geceydi
Birden fark ettim
Yaram kabuk bağlıyordu
İçim cız etti
Ben bunu istememiştim ki
Tüm bitişlerde
Unutma ihtimalinin olabilirliğiydi en kötüsü
Bu düşünce durdururdu beni hep gitmekten
Unutmayi hiç sevmem ben
Ve insanlardan gitmeyi
İstemem
İşte yine
Aynısı oluyordu
Sevgi
Eyvallah demeye hazırlanıyordu
Hazindir ki
Kalbim
Yavaş yavaş
Boşalıyordu
Biliyorum
Olmazdı
Bu kadar kolay
Hoyratça
Git denmeseydi
Artık daha az acı çekiyordum
Daha neşeli başlıyordum güne
Üstelik gidişinden sonra
Dün gece ilk kez
Onu düşümde görmüştüm.
Kayıt Tarihi : 25.1.2014 00:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurhan Özgel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/25/unutmak-guzel-degildi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!