Unutmak Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Unutmak
Kimsesizlerin devrimi,
Unutmak,
Yüreğimde kanlı bir tırnak.
Taşı toprağı uykuda,
Uykuları korkulu bir sorguda,
Uzakta yalnız bir dalın,
Son çırpınışları,
Unutmak.

Sefil yaması güneşe hasret,
Güneş gölgesine,
Hisli bir medet.
Unutmak,
Kirli bir kafeste kurdele,
Umudun son kalkan vapuru,
Denizde bir debdebe.
Unutmak yakarışların,
En asil, en soylu yüzü,
Sözlerin gizli katili,
Tavanda gökyüzü.

Unutmak sayılı gün,
Unutmak,
Alnımda imzalı saçak,
Derin bir iç çekiş,
Rüzgârda salıncak.
Unutmak,
Gizemli devlerin vehminde,
Bacalardan tüten,
Yoksul penceremin nöbetinde,
Geçmişin yadigarı bir çocuk,
Bir çocuk,
Hüznü gözlerinde.