Unutmadım ama alıştım Şiiri - Kamile Kaynak

Geçmişi unuttum diyorum ya inanmayın.
Ben bu konuda kendime bile yalan söylüyorum.
Her unuttum dediğimde ne kadar canım yandığını bir kez daha hatırlıyorum.
En kötüsü de canımı yakanı hala özlüyorum. Geçecek biliyorum.
Zor olacak belki ama geçecek.
Nefret etmiyorum ama affetmiyorum da.
Yalnızlığı kaderime siz yazdınız.
Severim gider, güvenirim gider, gitme derim yine gider.
Oysa inanmıştım sevdiğinize meğer ne safmışım.
Yüzünüzdeki maskelerin farkına varamadım.
Akıllandım mı? Onuda bilmiyorum.
Sevgide ısrarcı değilim artık ne gelene nede gidene engel olmuyorum.
Artık kimsenin ikinci kez bulacağı biri değilim. Ne canınız sağolsun ne de mutlu olun. Ahım yük olacak o yüreğinize, ben açtıgınız yaralarla yaşamaya alıştım ya siz bu ah'larla nasıl yaşayacaksınız.
Beni ne öldürdünüz ne de yaşattınız öylece yaralı halde arafta bıraktınız. Umarım kırdığınız yerden kırılırsınız.