Unutma Karabağ'ı Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Ey Türk Oğlu uyuma! Kurutma Karabağ’ı
Gönül dağında yürü, unutma Karabağ’ı
Hesap sorma vaktidir, öç almak düşmanından
El âlem sözün ile bir tutma Karabağ’ı

Yüzünü sür yoluna, hırsını tut, söğünme
Vatan en âl-i pâye, başka şeye öğünme
Alınları secdeli, toprağına düşenler
Ruhları dolaşırken şehidine döğünme

Fuzuli, Kelbecer’in, evin Ağdere, Şuşa
Zengilan ve Cebrail, Lâçin kimle konuşa?
Zirvesinde tufan var, turnasın uçmaz olmuş
Teleğinden kan sızar, yem oldu kurda kuşa

Bağında yetim çiçek, çığlık yutan Lale, Gül
Hocali’den ses verir boynu bükük her Bülbül
Coşkun sele dön oğlum! Akarak dere, tepe
Esenlik ırmağı ol, varıp bahtına dökül!

Nerdesin ey kahraman! Diril, şen olsun kökün
Kurtar esaretini, gözleri sarsın görkün
Feryadına yetişip Kafkas’ı kaldır şaha
Hürriyetin şereftir, aşkı, gayreti Türk’ün

Genç ihtiyar birlikte toyunuz ekin bağa
Karanfiller dikmeye, mahsunkâr, üzgün dağa
Kara yazgı silinsin, canlar cana gelensin
Yiğitlerin mahşeri yön döndü Karabağ’a

Ey Türk Oğlu uyuma! Kurutma Karabağ’ı
Gönül dağında yürü, unutma Karabağ’ı
Hesap sorma vaktidir, öç almak düşmanından
El âlem sözün ile bir tutma Karabağ’ı