Unutma Gönül Şiiri - Cuma Ali Çetin

Oğlunun, kızının evinde bile...
Çok olursun bir gün unutma gönül.
Lokma yemek sana olunca çile...
Dok olursun bir gün unutma gönül.

Senden önce gitti oraya atan…
Terk edersin Yurdu değişir vatan.
Kendi yüreğine saplanıp batan...
Ok olursun bir gün unutma gönül.

Şimdi saçılırken alnından terler...
Gözüne bakarak malını yerler.
Senin aklın yetmez sus bunak derler...
Şok olursun bir gün unutma gönül.

Figüranlık biter ömür oynunda !
Yılan beslemişim dersin koynunda !
Hayırsız nesilin kalın boynunda...
Tok olursun bir gün unutma gönül.

Cumali insanlar akıp giden su...
Sen bunda elini, yüreğini yu.
Şimdilik aklına gelmese de bu...
Yok olursun bir gün unutma gönül.