Unutma bunu Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Biz insanlar ne sevmesini bildik nede sevilmesini.
Gerçek seveni elimizin tersiyle ittik
Sevmeyenin kulu kölesi olduk.
Nedendir bilemedim çözemedim
Hep kovanın peşinden koştuk.
Kadın erkek fark etmiyor insanız hepimizde.
Zaman geldi devir döndü 2000 yıllarına geldik.
Ne insanlık kaldı nede dostluk.
Herkes birbirinin kuyusunu kazdı.
Kadın kadının erkek erkeğin düşmanı oldu.
Ne anaya saygı ne babaya vefa kaldı.
Dokuz ay karnında taşıyana,terbiyesizce
Ben mi sana dedim beni dünyaya getir diye.
Bu sözler ağızlardan çıkmaya başladı.
Kıyamadığımız gözümüzden sakındığımız evlatlardan.
Ey evlatlar neler açtınız başımıza.
En son denenler başta denilmez
Dostu düşman edip dikmeyin karşımıza.
Namert sofrasına mert gidilmez.
Ama sizler ne duruma koydunuz ataları.
Dilimi size söylenen lafta yakarım.
Doğru bildiğimi söyler dururum.
Kadir kıymet bilene kanat açarım.
Yalan mehtabında ay olurmu
Kayan yıldızlardan dilek tutulurmu.
Unutma ne yaparsan onu bulursun
İyi niyetli ol kayan yıldızdan dilek tut
Dürüst ol mehtapta güzel bir ay oll
Güzel oldunmu yüzünde güzel olur yüreginde.
Unutma bunu