Bu gece yokluğunu koydum önüme meze misali,
Her yudumda içtim seni,
Damla damla akıttım gözlerimi.
Ağladı yazdığım şiirler,
Ağladı yer, gök.
Boynunu büktü bütün resimler,
“Gitme” der gibiydi en son bakışların.
Sokağın kaldırım taşlarına düştü hasretin.
Dudaklarım, istemsizce fısıldadı:
“Unutma adam, unutma beni.”
Ben seni unutamam...
Sen de unutma, unutama beni.
Gülerken,
Ağlarken,
Yapayalnız dolaşırken
Aklına ben geleyim.
Heyecanla çarpsın kalbin,
Acıyla dolsun yüreğin.
Sokağın en izbe köşesinde
Adımı ansın dillerin.
Benim seni unutamadığım kadar
Unutma beni, unutama beni.
Unutma adam, unutma beni:
Ellerimi,
Gözlerimi,
Yüreğimi...
Unutma beni.
Unutama beni.
28.08.2025 15:59
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!