Seni ilk gördüğüm gün,
Aşkından çıldırdım ben.
Sendin yıllardır beklediğim,
Dünyamı cennete döndürdün.
Seninle anlam kazandı her şey,
Aşk bahçemde çiçekler açtı.
Güneş bir başka doğdu dünyama,
Adını fısıldadı her an kainat.
Seni görmediğim bir an zindan dünya,
Seni bir kere görmek tatlı rüya.
Aşkım kıyamete kadar sürecek inan,
Zamansız gelen,ölüm olsa da.
Saçlarına ak düşse,belin bükülse de,
O güzel gözlerin görmese,dişin dökülse de.
Ben unutmadım seni,biricik aşkım,
Sende unutma beni,unutma beni.
Hani evlenecektik seninle ikimiz,
Dillere destan olacaktı düğünümüz.
Asker dönüşüydü beraberliğimiz,
Kahpe bir kurşun beni senden ayırdı.
Ölüm haberimi alınca yıkılmıştın,
Gökyüzünü yırtarcasına bir çığlık atmıştın.
Seninle geçen o güzel günlerin anısına,
Sen de unutma beni,untma beni.
Ara sıra olsa da kabrimi ziyaret et,
Canım aşkım,seni bekliyor olacağım ben.
Kalbinin sarayını getir gelirken,
Aşkımızın hatırına unutma beni,unutma beni.
Senin ismini söylüyorum her anımda,
Zaten uzak değilsin,her an yanımda.
Ben seni nasıl unutmadığım gibi,
Sen de unutma beni,unutma beni.
22.08.2005
Bulancak-Giresun
Kayıt Tarihi : 27.8.2006 02:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri henüz gençliğinin baharında iken,evlenmek için sevdiği kızı babasından istediğimizde askerliğini yapsın gelsin diye şart koştuklarında,yaşını 3 yaş büyütüp askere gitmeye hazırlandığı ayda hiç suçsuz olarak kahpece tuzağa düşürülerek yediği kurşunlarla kaybettiğim biricik ağabeyim Muammer UZUNKAYA anısına yazdım.Onun aşkına yakından şahit olduğum,çocuklar gibi neşeli,deliler gibi seven bu aşkı dile getirmek istedim.Mekanı cennet,ruhu şad olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!