Sen de unutma benim gibi,
Sarıldıklarımızı, gülüşlerimizi, bakışlarımızı, seni seviyorum deyişimi...
Sen de unutma birlikte geçen günlerimizi.
En çok senin gitmenden korkardım ben.
Beni en çok sensizlik korkuturdu.
Bugün yabancı bir şehrin sokaklarında sensizim.
Her sokağını ezbere bildiğim bu şehirde, avareyim.
Kaybolmuş hissediyorum,
Elimi tut n'olur.
Unutmak kolay, unutursun demiştin.
Aslında alıştım yokluğuna ama unutamadım seni.
Gerçi, unutmayı istemiyorum da seni.
Bana senden geriye kalan tek şey özlemin.
Sevgilim deyişini, seni seviyorum der gibi bakan gözlerini, beni hiç bırakma der gibi dudaklarımdan ayrılan dudaklarını, parmaklarını saçlarımın arasında gezdirirkenki şefkatini, dudaklarıma yaklaşırken usulca kapanan göz kapaklarını özlüyorum.
Yanında hissettiğim sıcaklığı özlüyorum.
Evimde hissetmeyi özlüyorum.
Biliyorum, bugün sensizliğe alıştığım gibi,
Bir gün sensiz düşler kurmaya da alışacağım.
Bir gün, bana senden geriye özlemin bile kalmayacak.
Bir gün sonsuza dek unutacağım seni.
Ne olur, o gün gelmeden tut elimi,
Ya da o gün gelene dek, sen de unutma beni.
Kayıt Tarihi : 17.12.2024 19:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!