Bu katran çehreye
Bir gül buseli melek, bakarmı ola,
Ağlamakla gününü cehennem eyleyenceylana,
Bir kez gözünü kaydırıp bakarmı ola.
Asude şafak içinde yalnız, kaybolan fakirim,
Bir vicdan, ırmak misali elimden tutup yere beni atarmı ola,
Ey insanın havası, suyu, topragı olan can,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim