Unutma Şiiri - Hasret Sayınta

Her rüzgara tutulduğunda,
Saçlarını savuran ellerimdir unutma.
Her telini yüreğime doladığım.
Anlına dökülünce aşkımı körükleyen saçların.

Kaybettiğim çocukluğumsun sen.
On dört yaşımın seher yelinde,
Bir mayıs kokusuna tutulduğum.
Avuçların, sakalların çocukluğum kokar.

Baharları biriktirirsin teninde.
Dudaklarından içerim aşkın şarabını.
Gün doğumuyla yeniden doğurursun beni.
Sen ! Omuzlarına yaslanıp dünyayı unuttuğum.

Bir de gitmelerin var, mevsim hep son bahar.
Sararıp solar bedenim.
Yaprak yaprak dökülürüm ardından.
Bir güz sancısına tutulur yüreğim.

Korkarım ayak izlerini silecek yağmurlardan.
En çok da ördüğün duvarlara çarpıp dışarda kalmaktan.
Kör alevler tutuşturursa avuçlarını,
Yakan dudaklarımdır unutma.