Seni yüz kere, bin kere öpsem doyamam
İçime katsam, o bile yetmez...
Boynunda ki kekik kokusudur huzurun adı
Ben aklımı yitiririm, yitirdim hani çokça.. seni unutmam.
Sevgin birikintisi benim bu ruhum
Düştüm narına, biçare
Muhattabım.
Sen de hele, böyle güzel bakmasını, insana soluk olmasını nerden, nasıl öğrendin?
Ben göğüde, denizide senden bildim
Senden yazdım, senden okudum
Seninle baktım dünyaya.
Karanlığı gözünün yıldızlarıyla deldim.
Güneşim.. sıcağına sokulduğum
Taşarsın her yerimden
Konuşursun sen buram buram özgürlük.
Varlığın evrenin sırrını çözme dinginliği..
Ben kendimi unuturum, dağınık, karışık dolanırım
Amacımı yitiririm
Umudumdan düşerim her gün
Ama seni ama seni
Ölsem unutmam
Bunu unutma.. beni unutma!
Kayıt Tarihi : 7.10.2023 01:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!