Unutma Şiiri - Nisan Yağmuru

Kendimi sorguluyorum bu gece
Yüz yüze korktum hep gelmekten sevdiğimle
Ölümün limon gibi sarartmış rengimle
Cemalimi sakın sen öyle görme
Zamansız öldüremem kendimi
Defalarca ecelsiz dirilir aşkım, kavurur içimi
Bir sigara içimlik zamanıma nasıl sığdırdım,
Ölümsüz büyük dillere destan sevgimi
Hissizlik umutsuzluk ruhuma işlemiş
Kesip atamazsın kanser hücresinden farksız
Hayallerimi, düşlerimi, yaşantımı
Bataklık gibi sarmış acılarım
Adım atsam umarsızca batacağım
Her köşesinde benden, aşkımdan, üzüntülerimden kalıntılar taşıyan tuğla yığını
Kendimden büyük anılar, yaşanmışlıklar
Kahkahaları, gözyaşlarını, kayıpları içine sığdırmış tuğla yığını
Evim diyorum burası, evim
Gamlarla hüzünlerle sarılı sığınağım
İsmim ölümle çarpışmış
Üzülmesin yüreğimin sahibi adam
Sevdam yetmiştir kalbini doldurmama
Beni hiçbir zaman asla unutma, unutama
Hayallerimiz, düşlerimiz yetti sevdamızı yaşatmamıza
Bundan sonra aşkımızı, hep iki kişilik yaşat, yaşa
Olsam da, olmasam da sakın uzaklaşma..