Unutma Şiiri - Ömer Boynukalın

Aklımda biri var, gitsede gelmeyen,
Hangi akıl erer bu denli güzelliğe.
Sarılsa o kokusu asıra geçmeyen,
Alimi divane eder, bu denli güzelliğe.

Bedeni ateşten bir parça yaratılmış,
Râm olalım, uçmağ'da kavuşalım.
Rûhum o'na değmekten korlaşmış,
Râm olalım, birbirimize kavuşalım.

Dağlara sarılsada, geçsede ömrüm
Kordan tutuşmuş bir ağaç gibiydi.
Toprağın tohumunu ekti gönlüm,
Filizlendiğinde sana bakar gibiydi.

Ölüm, ölüm dediğin nedir gülüm?
Benzimi ak, gönlümü kara eyledin.
Yaşamak bilhassa bana da ölüm.
Gözlerimi gönlüne tutsak eyledin.

Ölsem de ne yaparım ki anı, şanı?
Bil ki; "En kötü ölüm unutulmaktır."
Gönlünde, şuurunda bir beni tanı,
Adımı hatırlayarak beni anmaktır.