Unutma.
Kendi sonuna yaklaşan pan
Nedir onu böyle korkak yapan
Unutulmak dedi orman perisi unutulmaktır ölümsüzlüğü öldüren zehir.
Oysa her bahar sizler umarsızca uyurken o getirirdi kırlara neşeyi
Sevdalı bakışlara anlam katan oydu. börtü böceği canlandıran sevdayı rengarenk yapan.
Dünya kurulduğundan beri o sizi hiç unutmadı.
seslendi orman perisi hey! baharın neşenin ve aşkın tanrısı pan! .nedir seni umutsuz yapan
. Küskün karası gözlerini devirdi yere o müziğin ve sevincin unutulmuş kralı.
Sizler! ! dedi. minik tanrıcıklar!
Sizler! ne zaman ki yarattınız ruhunuzda yalancı baharları.
Sizler! ne zaman ki unuttunuz müziği sevinci ve çiçeklerin kokusunu
Sizler ki almıyorsunuz kucağınıza yavru kuzuları masumiyetin boynu büküktür.
Sizler! ki icat ettiniz pastel boyanızı süslediniz yalancı dünyanızı.
Birol İşcanKayıt Tarihi : 14.9.2005 10:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!