Unutma Şiiri - İsmet Bozkurt

Unutma

Giderken yollarına kan damlattım gördün mü
Gülerken dudağından vah çıkacak unutma
Kırılan her parçamın ahvalini sordun mu
Yürürken ayağına can batacak unutma.

Allaha sığınmışım hayalinle yaşarken
Böylece mutlu musun gözlerimden düşerken
İnim inim inleyip aşk narında pişerken
Severken yüreğini ah yakacak unutma.

Sahte aşklar taht kurar bir gün gönül yurduna
Senide savuracak esecek bir fırtına
Öldürdüğün sevginin günahını sırtına
Yüklerken dizlerinden kan akacak unutma.

Maziye bir baktın mı nasılda ağlatmışsın
Muhabbetli leb’lerin dilini bağlatmışsın
Aşk kervanı yükünün bağrını dağlatmışsın
Dik duran o vücudun yan yatacak unutma.

Kimi gün hep haklıydın kimi gün kararlıydın
Sancılı gecelerde rüyama ayarlıydın
Ne anlayış gösterdin ne de hiç duyarlıydın
Issız karanlığıma tan atacak unutma.

Bir gün değil vefasız her gün beni öldürdün
Ne yaktın çerağımı ne üfleyip söndürdün
Öyle bir vuruş vurdun yönümü ters döndürdün
Düştüğünde elini kim tutacak unutma.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)