Unutma Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Bak, sana ne diyeceğim.
Fakat, diyeceklerimi asla Unutmayacaksın,aklında tutacaksın.
Hayatta sen, sen ol.
Kimseyi, hor görme.
Düşene bana ne, düşerse düşsün deme.
Gün gelir, Sen de, düşebilirsin, bunu asla unutma.
Hatta, Daha’ da kötü olabilirsin.
Düşmek’ de, kalkmak da, insana mahsustur çünkü.
Bunu Unutma!

Hayat engellerle doludur.
Sen ezer geçerim dersin, ezemeyececeğin engeller’ de çıkar karşına!
Hayat zalimdir, kim bilir neler gelecektir neler başına.
Bilemezsin, bunu.
Bilemezsin sen, asla unutma!
Yaptığın hataların geri dönüşü olmaz, getirme bile bunu aklına
Bunu aklına koy.
Yarın vurursun, vurursun başına.
Unutma!

Hayat öyle bir sarsar’ ki insanı, daha ne olduğunu bile anlayamazsın.
Anladım sanırsın.
Fakat, Asla anlayamazsın.
Ömrün boyunca yaptığın hataları boynunda taşırsın.
Yılan sarılmış gibi boynuna!
O hataların, var ya, hataların boğar senin boğazını.
Bazen ağlatır, bazen hıçkırıklara boğulur çıkamazsın içinden.
Unutma bunu.

Başkasına acımazsan, kendine acı.
Ne ruhunu kirlet, ne bedenini acıt, sağlığından olma.
Yetinmesini bil.
El vermesini, koşmasını bil.
Sevmesini bil, sevgi saygı göstereceksini bil
Unutma.

Hani yaşadığın şu dünya var ya, şu dünya!
Çıplak geldiğin, yine üzerinde bir bezle çıplak gideceğin dünya
Kime kalmış, kime!
Hangi zengine kalmış, hangi fakire.
Sen!
Üzülmeyecek, kimseyi kırmayacak üzmeyeceksin bu dünyada.
Ha unutmadan şunu da söylemek istiyorum sana,
Neşeni eksik etme yüzünde.
Bunu da, unutma

Bileceksin, açlığı
Bileceksin, yokluğu varlığı.
Asla bana hiçbirşey olmaz aç kalmam, susuz kalmam deme.
Aç olanı doyur, güler yüz göster.
Yakınından, komşundan, yardımı esirgeme sakın..
Hele bunu hiç, unutma.
Bu dünya kimseye kalmadı, sana dersen hiç kalmaz.
Sakın unutma

A.Yüksel Şanlı er