Unutma Şiiri - Ferhat Arıkan

Gözlerin güneşten ışık almış parlıyor
Yüreğin gecenin karanlığından korkuyor
Bakışların yüreğimde yanardağ gibi patlıyor
Kaçma benden ey dilberi rana

Korku sarmış karanlığı konuşmaktan korkar
Güneş aya döner ay gözlerine bakar
Kimse yok desende seninde kalbinde biri var
Susma sende artık sevdiğini anlatsana

Islatırken gökyüzünün rahmeti sokakları
Bahçemde güllerin ıslanırken yanakları
Açıldığında güneşimin saklı gül kapakları
Isıt beni yüreğinde hasretinden yakma

Damlıyordu taneleri hasretim gözlerinden
Dökülseydi günahlarım kirlenmiş yüzlerimden
Bir ders almalıydım konuştuğu sözlerinden
Ağlarken kaderimin yazılmış günahına

Derdi dünya olanın yükü ağır olurmuş
Sabreden kul sevdiğini yüreğinde bulurmuş
Çöllerde mecnun deli çiçekler sen olurmuş
Gökyüzünde yağmurun süzülürken yanaklarıma

Kimseler duymasın diye düşlerimde sakladım
Yüreğini gördüm ama gözlerine bakmadım
Sen sevmiyorsun diye ben sevmekten bıkmadım
Bir seni seveni birde sevmeyeni unutma