Unutma Şiiri - Mehmetcan Aysevinç

Bir gün bu rüzgâr seni de terk edecek.
Ansızın sevdiğin adamı da peşinden götürecek ve o sevdiğin kokuyu alıp sana veda edecek.
Elbet bir gün o kalp de senden vazgeçecek ve seni sensizliğe uğurlayacak.
Bu sessizlik bir gün senide mahvedecek...
Unutma!
Bir gün sonbahar senide vuracak.
Fırtınalar senide savuracak kimsesizliğe.
O pis yalnızlık bir gün senide ele geçirecek.
Ama kimse seni her halinle beğenmeyecek.
Kimse iğrençliklerini tatlı bulmayacak.
Kimse ruhuna dokunamayacak.
Unutma!
Sessizlik bir çığ gibi düşecek üzerine.
Bu yağmurlar senide tek yakalayacak.
Senin de için burkulacak.
Pas tutacaksın unutma !
Avuçların boş kalacak, hayallerin boş kalacak,
Düşüncelerin boş kalacak ve artık hiç bir şey anlayamayacaksın.
Ayrılığın eşiğine gelip senide def ettiklerinde anlayacaksın değerimi...
Unutma!
Ve yapman gereken tek şeyi yap.
Beni hatırla.
Hatırla ki huzur bulsun yüreğin.
Hatırla ki eksik kaldığın yerlere dolayım yağmur gibi.
Hatırla ki avuçlarının teri olayım.
Hatırla ki sessizliğine hayat olayım...

Unutma!

Beni hatırla...