Unutma Şiiri - Mehmet Yasin Sülüten

İçtiğim her sigara, cenaze namazım için bekler,
Dumanıma doyurmadan gitmek istemem memleketten.
Özellikle de senin, ağzın burnun sevgimle dolsun.
Attığın her adımda, aldığın her solukta,
İçtiğin her damlada, yediğin her lokmada.
Aklına getir sevgimi, beni unutma.
İnsan insanı unutur ama,
Kalp kalbi unutmaz.
Bir lâhza girmişsem kalbine,
Güldürmüşsem yüzünü sebepsizce,
Ve ben şimdi çekiyorsam acısını,
Unutupta yazık etme, bana ve sevgime.
Unutma...
Çünkü ben hiç unutmadım seni,
Ne seni, ne sevdiğin yemeği,
İçtiğin sigarayı, bayıldığın rengi,
Yürürken tökezlediğini,
Ağlamak isteyipte ağlayamayınca sinirlendiğini,
Ve, ve hatırlıyorum ilk gördüğümde üstündeki elbiseyi.
O gülü verince nasıl da gülmüştün,
Al al olmuştu yanakların.
Dünyada ki hiçbir gül senden güzel değildi.
Seni, sana hediye edemedim,
Sadece kalbimi verebildim.
Elimden geleni yapıp, gerisini Allah'a bıraktım.
Bir gece sokak lambanızın altında bir adam görürsen,
İyi bak kalbine.
Sen değil ama kalbi hatırlar.
İyi bak kalbine,
Ve kalbime...