Unutma Şiiri - Fuat Eriçok

unutma ataların osmanlıda yaşadı
hepsi allahtan sonra padişaha da kuldu
falakalı bir softa sözde eğitimciydi
dergah, tekke, zaviye, rahle, kuran okuldu

unutma hiç kimsenin kellesi emin değil
iki dudağındadır insafsız bir sultanın
ister kadın ve çocuk ister veziri azam
“alın kellesin” derse, orada akar kanın

unutma tek görevin padişaha hizmettir
devlet onun mülk onun, kasr yalı saray onun
harem onulmaz yara, örtülmez rezalettir
tek adam sultasında bil ki hüsrandır sonun

unutma asırlarca tek aile sömürdü
bir halkın emeğini kendi emellerince
oğlunu, babasını, kardeşini öldürdü
tanrı yerine koydu kendini ince ince

unutma ki osmanlı sadece kaba güçtü
ne bir meta üretti, ne bilime meyletti
cahil koydu halkını sorgulamasın diye
saldırdı sağa sola, yağmaladı, zapt etti

unutma eli kanlı, cahil ve seks düşkünü
bir müstebit hükümdar devlete sahip ise
acı son her an bekler bu ahlaksız pişkini
tarih boyu yaşandı bu müessif hadise

unutma içi bomboş koca bir balon gibi
bu kof imparatorluk bir anda söndü bitti
dibi delik bir tekne sonunda bulur dibi
son halife korkakça bıraktı mülkü gitti

unutma bu çöküşün sebebi sefahattir
aptalca teslimiyet, umarsız cehalettir
unutma çıkış yolu kulun birey olması
tam eşitlik, adalet, asil cumhuriyettir

4 şubat 2017