Unutma! Şiiri - Ahmet Hüseyin Damarlı

Güzellik ve mütevaziliğin
En doruk noktasıdır Sevinç.
Üstelik Evren’in en karanlık noktasını bile
Aydınlatacak kadar parlak.

Hayatı boyunca yaşamış aldanmak.
Aslında yüreği ve gönlü ak mı ak.
Sevdiği birini bulsa
Gösterecek ona en derin sadakat.

Bazen deli rüzgar gibi savrulur.
Sonra da kendini yerlerde bulur.
Zaman zaman içine kapanır,
Bir çocuk özlemiyle yanar kavrulur.

Bekler durur beyaz atlı prensini.
Buldukları da bir türlü terk etmez prensibini.
Tam mutlu olacağını hissettiği an
Yine yaşar hayatın karanlık olan en dibini.

O sadakate, sevilmeye, şefkate layık.
Beklemeli onu deniz kıyısında bir kayık.
Sevdiğinin gözleri ve gönlü olmamalı kayık.
Ve bakmalı ona içten gözleriyle bayık bayık.