Unutma Şiiri - Meral Vurgun

yuvasız bir kuşum ben
gözlerim bulut
soluğum ayaz
gece beni bilir
ben geceyi

acıyı kuşanıp gelmişim
kederim öyküsüdür ardımda kalanların

ah uğruna kerem olduğum deli sevda
bilmem ki
neresinden tutsam
hangi sözü okşasam
dilin ölüler gibi susmuş
dudkalrın çöl gülü
neresinden öpsem yüzünü telaşla
gözümde yaşla
bağımda bir kara taşla
ayrılığın yanıbaşına çöküp kalmış gölgem
sular dök toprağıma
ben yokum artık
sevgilim bani bağışla

tutuştu dilimde türküler
içimde bir yangın
başımın ağrısı
ve yüreğimin yarasıyla
gidiyorum
suskun ve dargın
acırsa yüreğinin telleri
bir mavi geceden sor beni
zamandan koparılan sayfalardan
yürüdüğüm yollardan
ayak izlerimden
uzak hasretlerden
gurbetlerden
ellerden sor
sevgilim
aklında kalsın adım
beni sakın untma...