Unutma Şiiri - Fatih Şenol

Bükünce boynunu,
Uzanır hemen eller.
Kimi sever okşar,
Kimi iter horlar.

Dik ol, dik!
Ne uzansın eller,
Ne sevsin okşasın,
Ne de itsin horlasın.

Sen yalnızsın, teksin tek.
Var herkesin iki gözü, iki eli,
Biri bakar, tutar
Diğeri sıkar savar,

Hiç kızma, üzülme,
El pençe, ezilip büzülme,
Var her şeyin bir sonu,
Bir hesap bin azap dolu.

Sen ayrılma doğrundan,
O asil dik duruşundan,
Atma bir adım, ne ileri ne de geri,
Görüpte bulmadıkça gerçeği.

Değişir birgün değişir elbet,
Unutmak ne büyük bir nimet,
Açılır yeni bir sayfa,
Uyanırsın yeni bir hayata.
Ama sen sakın unutma! ! !