Unutma Şiiri - Necati Çavdar

Az ye,
Yutamadığın lokmayı
Ağzına alma..
Sevgi tükenir, aşk biter..
Fakat;
Bağlanan umutları,
Anadolu’nun zenginlik yüklü dağlarını,
Verimli ovalarını, çağlayan sularını
Hele hele vakur insanlarını,
Fakir ama dağ gibi yürekleri unutma..

Millet, unutur zannetme
Her şeyi afeder de
Verdiği “iradeyi” kullanmayıp
Birkaç günlük saltanat için;
İradesini “güce” satanı afetmez
Sen sen ol; Çevik Bir’i unutma

“Kurtarmak” için;
Yemin ettiğin Kudüs’te
Selahattin’i unutma..

Kasımpaşa’da küheylan
Tel- aviv’de; yosma
Millete kin kusma
Kıvırtıp,
El planlarına koşma

Yosma..
Aşka gelip, yanaşma!
Çizmeyi aşma..

Şayet, şart ise;
Sat; kendini.. Milleti; satma
Katarina, hasiyetini!
Unutma...

Saltanat ne ki,
Dolar?
Bir kaç duraklık
Onca delikanlılık,
Bir saatte ne ola ki, bu ödeklik?

Sürgünlere süren
Şerefsizlere eş
Sen milletin sinesine koş

IMF maşası
USA kasası
Soroz yasası
AB kesesi...

Bu ne inat?
“İlla masada..”
Yosma! ..

Unutma:
Bağır, başka.. Kucak başka...
Yosma! ..

Haziran 2005 - Doymuş Köyü / Çeltikli