Unutma Şiiri - Behcet Gültekin Ertan

Deniz gözlüm,
Sende seveceksin bir gün.
Ölmek isteyeceksin onun kollarında
Artık fala da inanacaksın,
Büyücü masallarına da.

Uzun geceler olur. Bilir misin?
Islak yastığına çöreklenmiş, ölü geceler.
Yaşamalısın ki anlamalısın.
Ne tükenir, ne biter, ne yeter.

Sıcak bir nefes,
Tatlı bir esinti,
Ta uzaklardan bir tren sesi.
Rüzgarın kapını her yumruklayışında,
Yüreğinde ümit, gözlerin kapıda.

Ben o ayak sesinin binlercesini dinledim.
Binlercesini yaşadım o gecelerin.
Şimdi ne kaldı elimde biliyor musun?
Bir beste ki. Bırak unutulsun.

Sende tükeneceksin bir gün,
Bütün özlemlerini atıp da
Unutmak, unutulmak isteyeceksin,
Kahrolmak pahasına da olsa.
Git artık. diyeceksin. Git.
Ama yaşatacak seni,
Onun dönüşüne bağladığın ümit.

Yazmayacağım artık.
Adını koymayacağım mısralarıma,
Bütün isimleri değişecek şarkıların.
Unutulacaksın.

Deniz gözlüm,
Sende ihtiyarlayacaksın bir gün,
Saçlarına kar düştüğünde lapa lapa
Senide bir seven vardı UNUTMA