Unutma Şiiri - Hamdi Öztürk

Güvenme sahtekar,yalancı,zibidiye,
Sır verme boşboğaz,palavracı gevezeye,
Bağlanma uçkuru kopmuş zilliye,
Gönül verme çocuk sahibi evliye,
Yarı yolda kalırsın, sakın unutma!

Doğru bildiğin yoldan yürü sağa sola sapma,
Kimsesizin pişmiş aşına soğuk su katma,
Başkalarını karalayıp iftira ve çamur atma,
Seviyeni bil,haddini aşıp ortalıkta zıplama,
Ne ekersen onu biçersin, sakın unutma!

Kimseye değerinden fazlasını verme,
Çağrılmadığın mekana koşarak gitme,
İnsanlara acı çektirip, eziyet etme,
Verdiğin sözü tut,borcunu geciktirme,
Etme,bulma dünyasındayız sakın unutma!

Dibi görünmeyen bulanık suya girme,
Yapamayacağın işler için söz verme,
Her aklına geleni herkese sorma,
Her doğruyu,her yerde söyleme,
Söz gümüşse,susmak altındır sakın unutma!

Bugün bulduğunu,bugün yiyip bitirme,
İnsanlar arasında söz getirip, götürme,
Sana verilen değere sahip ol, yitirme,
Ölçülü,saygılı ol,kendinden nefret ettirme,
Ak akçe kara gün içindir,sakın unutma.

Çalış,çabala güvenme amcana,dayına,
Toplum bozulmuş,kokuşmuş gelme oyuna,
Zarar verdirme,sahip çık kendi soyuna,
Cariyelerden uzak dur,basarsın mayına,
İşleyen demir paslanmaz,sakın unutma!

Çalışmak yok; gözler, elin ekmeğinde aşında,
Hırsızı,dolandırıcısı hepsi avanta peşinde,
Okumak yok,terlemeden zengin olma düşünde,
Kumar,sayısal düşmüşler batağın içine,
Geçmişe mazi diyorlar,sakın unutma!

Beyefendilerin yerini almış paralı kırolar,
Ekranları ele geçirmiş boyalı,geveze huriler,
Aç,susuz,yardıma muhtaç çaresiz yavrular,
Cevabını bulamadığım binlerce sorular,
Dile düşen çabuk kayboluyor,sakın unutma!

El uzatma kimsesizin namusuna,malına,
Nice çaresizler var,şükret kendi haline,
Cahillerden uzak dur,yaklaş ilime,alime,
Allah fırsat vermesin,dinsiz,densiz zalime,
Haydan gelen huya gider,sakın unutma!

Deldirtmek moda oldu,bulamazsın bakire,
Hortumcular uçurmuş,tortusu kalmış fakire,
Alim,ilim yok olmuş; soruyorlar ekabire,
Kültürümüz yozlaşmış,gidiyoruz felakete,
İyimserliğin fazlası aptallıktır,sakın unutma!

Ana,baba yüzüne bakan göze nur yağar,
Atasının ahını alanın ocağına kar yağar,
Yetim hakkı yiyenin boğazını kor yakar,
Yalnız kartal hep yükseklerde uçar,
At,avrat.silah namustur,sakın unutma!

(Ankara-2004)