Ne güzel, taze bir bahar olmuştun karlı gönlüme
Serin bir yel gibi yangın yerine
Ellerine tutuşturulmuş bir çocuğun bir demet papatyası gibi
Heves değildi, duymazdan geldin arzumu, özlemimi
İnatla görmezden gelir hislerimi inci taneleri
Ne ümit gördüm yüreğinde küçücük, ne bir yudum sevgi bana karşı
Bir günde gelirki unutursun bu yarenliği
Anı, küçücük bir anı olarak kalırım kafızanda belki
Şimdiki gibi, ilk günkü gibi olmaz sanma sakın
Mabedimde hep aynı sevgimle bakacağım sana
Aynı duygularım, aynı hislerim, aynı sevgim, hep aynı kalacak
Ne zaman bitirir bunu, ne sen, nede başkası, UNUTMA
Kayıt Tarihi : 5.8.2006 20:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamit Durmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/05/unutma-125.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!