Unutma Şiiri - Nezaket Toraman

En sevdiklerini bile,
Unuturmuş insan gün gelirde!
Her gece yalnız, düşündüğün de
Bir sevda vardı delice
Birde ondan ötesi dersin!
Ötesi dedim ötesi uzaklardı,
Ötesi ulaşamamaktı,
Ötesi hasretti.
Gönülden kalbe bir yoldu,
Bilinmez görünmez..
Unutma beni!
Aşktan da öte sevgimi olur
Sevgilerin en güzeli!
Gün doğarken uyanan doğa,
Gün batımına kalan hasret.
Unutma unutulmak zor,
Solmuş bir gül gördüğün de.
Düşünüp, düşünüp gülümsersin
Nasıldı tazeliği bu aşkın? nasıldı güzelliği..
Şimdi anılarda kaldı.
Hatırlanmak güzel..
Unutulmak hazin unutulmak dert,
Unutulmak ki! yürek yarası olur.
O zaman gönül'e düşer hazan yaprağı.
Hisseder onu gönülden seven,
Unutulmayı istemez insan.
Söyler hatırlatır uzaktan gelen bir kuş.
Bir o vardı birde ondan ötesi
Bir hasret vardı uzaklar da
Bir özlem di ulaşılmazdı,
Unutulmazdı.