Kayboldum ana
karanlık bir dehlizdeyim
sürekli yürüyorum,burası kapkaranlık ve gölgelerle dolu
Gölgelerin kahkahaları yankılanıyor ana
gölgelerin salyaları akıyor,heryer ıslak ve pis kokuyor
Burası çok karanlık ana
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yaşamın zindan anlarına değinen şık bir şiirdi...Kutluyor,saygılar sunuyorum...
Karanlıkta gölge olur mu hiç?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta