unuttum
tencerede pişen kuru fasulyenin
tahta
kaşığa çarptığında çıkardığı sesi.
çiçekleri sulamayı
unutuyorum
bahar geleli beri
kuşlara yem vermeyi
unutmuyorum
demir parmaklıkların çerçevelediği
odalarda
hapis
ektiğin çiçekler
toprağın
derinliklerinde büyüyor
kökleri
bedenimde
karanlığa yakın
gökyüzündeki bulutlarda
hüzün çiçekleri açıyor
ben
yolculuklara hazırlanıyorum sessizce
Kayıt Tarihi : 15.3.2005 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzün;
çiçekleri açıyor
Ben yolculuklara hazırlanıyorum sessizce.
...güzel...çok güzel...
TÜM YORUMLAR (2)