Unut demiş, yazdığı o son fasılda ablan.
Gökyüzü yanıyorken, gökyüzünü mü unutayım.
İnanmış, kanmış gibi yapın öylesine yalandan.
Dünyayı yakıp, izlerini silmiş gibi mi yapayım!
Unut demiş, öylesine sıradan, öylesine basit!
Sensizliğin kabrinde, ölümü mü unutayım.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta