Unutamıyorum Seni Şiiri - Serpil Koçar

Beni unutma, unutma sakın.
Geçen her gün sanki daha da büyüyorsun yüreğimde.
Sen, yüreğimin derinliklerinde çağlayan gibi akıyorsun;
Zaman burada durdu sanki, her şey seninle dolu.

Sen de unutama, benim unutamadığım gibi.
Deli divaneyim aşkından, sokaklarda avare geziyorum.
Keşke gülüşünün kıyısına vursam ve orada kalsaydım,
Saklasaydın beni kalbinin en ücrasında, yalnız senin için.

Geliyor muyum aklına, zaman zaman?
Ben unutamıyorum seni; her şeyde sen varsın.
Dinlediğim şarkılarda, yürüdüğüm her sokakta sen varsın.
En ücra, kuytu köşelerde bile sen çıkıyorsun karşıma.

Hayat sanki küsmüş bana, gittiğin günden beri.
Seni hatırlatıyor her şey, kalbimde hâlâ sönmeyen bir ateş gibi.
Yaralarımı kanatıyor, acımadan…
Susturamıyorum yüreğimin sesini, çığlıklarını.

Bıraktığın izleri silemiyorum, anılarımızı…
Sahilde martılar bile sana sesleniyor avaz avaza.
Çığlık çığlığa, geri dön diye bağırıyorlar,
Denizin hırçın dalgalarıyla silmek istiyorum her anımızı,
Ama unutamıyorum, içimde hâlâ sen varsın.

Limandan kalkan son gemiye binmek isterdim,
Seni ardımda bırakıp, sırra kadem basmak isterdim.
Kaybolmak, yok olmak istercesine…
Sensizlikte, okyanusun derinliklerinde eriyip gitmek isterdim.
Ama her dalga, her rüzgar, seni bana hatırlatıyor,
Ve ben hâlâ, hâlâ seni arıyorum…