Unutamıyorum Şiiri - Filiz Bülbül

uzakları yakın edemedik seninle, duvarları kırıp dökemedik
payıma düşürdüğün yalnızlıkla öyle doydum ki
bana düşen payla koca bir millet daha doyardı
kalabalığın içinde kimsesiz hissetmeyi sen öğrettin bana, kent meydanlarını kuytulaştırdın
ve istemiyorum bir buket çiçek senden
çelenk yolla ki öldüğümü bilsin ve anlasın yaşadığımı sanan herkes
alnıma kazınan yaşamı elimden ellerimi tutar gibi alman çok kolay oldu
hiç direnmedim kurtarmak için kendimi bu hengamenin içinden
sanki doğduğumdan beri bu günü beklermiş gibi kavuşmanın buruk heyecanıyla boğazıma dizildi yaşattığın her şey
ve her şey boğazıma dizilirken hayatını kana kana yaşamanı unutamıyorum