Sanki unutmuş gibi yapıyorum,
Kalbimle inatlaşıyorum.
Her yeni gün, başka bir yüz,
Ama hepsinde onun izi var, süzülmüş.
Duygularım, ücra köşelerde büzülmüş.
Anılar saklanır köşe bucak,
Ben kaçıyorum, bir oyun bu, tuzak.
Başka işlere dalıp gitmek,
Yüreğimi susturmak, gözlerimi silmek.
Anlasana sevdiğim tek isteğim yangınımı söndürmek.
Ama gece olunca, karanlıkta,
O eski acı, yine yanı başımda.
Unutmuş gibi yaptıkça,
Kendi duygularımdan kaçıyorum aslında,
Susuyorlar ama, herkes bunun farkında.
Bir gölge gibi, hep peşimde,
Ne kadar uzağa gitsem de.
O gerçek ki içimde saklı,
Unutmak, sadece kendimden kaçmak aslında.
Bilmem, bir gün uyanınca bulurum belki seni yanı başımda...
Kayıt Tarihi : 16.8.2024 11:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!