Sen, ben uzaklardayken,
Ben, bir çiçek büyüttüm kalbimde...
Ümidi ateş vuslatı kor yaptım.
Duygularımı tütsüledim...!
Akreple yelkovan arasında aradım seni.
Bir an olsun söndürmedim ben bu ateşi.
Maziyi bir kağıt gibi yaktım...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
bence insan, istemediği için unutamaz..
Buda hoş olmuş. ;)
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta