Artık geride bıraktıklarımı değil,
Bırakamadığım gözlerini, geleceğini düşünmek istiyor insan.
Ama yapamıyorum.
Unutamadığım ne olur bakma öyle.
Kısma gözlerini, güldürme, coşturma,
İçimdeki aşk alevini…
Ne olur parlatma işte o kara kara boncukları.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla