Bir sigara daha yaktım yokluğuna,
Duman duman sen doluyor canıma.
Kendimden geçiyorum her nefeste,
Sana varmak isterken kendime gelemiyorum.
Ne uyku geliyor, ne sabah doğuyor,
Zaman durmuş gibi, kalbim donuyor.
Bir hayalin kaldı, onu da silemiyorum,
Bittim diyorum, hâlâ gidemiyorum...
Sokak lambaları şahidim gecelere,
Adını sayıklıyorum çürüyen hecelere.
Kalbim seni çoktan gömmüş gibi,
Ama ben hâlâ ölemiyorum sevgili...
Ben ne yaptıysam, kendime ettim,
Bir senin uğruna bin kere tükendim.
Ölüm bile teselli değil artık,
Çünkü seni ben unutmadan ölemiyom.
Kayıt Tarihi : 8.6.2025 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!