Can kırıkları ellerimi parçalıyor
Ne yazık ışığın ardındaki yüzün gerçek değil
Paramparça matem aşkın ardından
Gözlerim kanıyor
Yalanla kesiyorum yüzümü
Tanınmaz halde karşındayım şimdi
Ruhum kelebek kanatları değil
İçtenliği unuttum kasvetinle
Tırnaklarım kopuyor savaşımın ardından
Ağlarla kaplıyım…
Boynumun ellerini iziyle kanayışı
Bacaklarımın ıslaklığınla delirişi
BU şizofreni aşığa çok değil….
Unut gitsin…
Tanınmaz haldeyim..
Sen o ölü soğuk kraliçesiz seviş soğuklarda
Sen kendinden geçmiş sersefil
Kanatsan da kalbimi bedenim sana aitken ölüyor
Sessiz ağlayışım bu melodiyle son buluyor..
Ben buldum sonu
Boşversene kanayışımı
Unut gitsin…
Kayıt Tarihi : 12.9.2008 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)