Sebeb-i vücudun onlar senin,
Olmazsa olmazların.
Veli-i nimetin.
Onlar olmasaydı, sen de olmazdın!
Evdeki eşyalarla, karıştırıp onları,
'Bizim evdekiler' deme sakın.
'Anne' de 'Baba' de!
Korkma, dökülmez incilerin.
'Aman annee! ' diyorsun,
Yakışıyor mu, senin gibi genç kıza?
Böyle mi olmalı saygı,
Anne ile babaya?
Ulu sözü, dinlemeyen ulurmuş,
Sende olmayan,
Bir şey var onlarda,
Hayatın öğrettiği, acı gerçekler.
Bayramdan bayrama hatırlayıp,
Soracaksan onları;
Hiç zahmet etme istersen,
Bence, unut gitsin!
Kayıt Tarihi : 1.1.2008 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğru söylüyorsunuz aslında.Zamane çocukları işin dozunu kaçırdı birazcık ama...
KUTLUYORUM...
tefessüh etmeye görsün,
buyurduğunuz gibi sebeb-i vucud'u
olan ebeveynini sevmiyorsa o kalbi
kedi kapsın daha iyi..
Hocam tebrikler..
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (17)