Unut Gitsin Şiiri - Ayşe Manav

Unut gitsin.
Dünü, bu günü, yaşanmış ne varsa aşka dair,
Sevgiye tutsak ettiğin kalbimi nasıl kanattıysan,
Gözlerimden hayalini nasıl çıkarıp aldıysan,
Ruhumun nefesini, bir sıkımlık ömrümü nasıl yok saydıysan,
Unut gitsin,
Unut ne varsa, her şey bitsin.

Say ki; hiç tanımadık birbirimizi,
Hiç kesişmedi yollarımız hayatın patikasında,
Hiç sevmedik, sevilmedik umutsuzca,
Nefessiz kalana dek,
Hiç koşmadık aşkımızın yokuşunda,
Unut gitsin,
Unut ne varsa.

Say ki; Geceler boyu ağlamadık,
Gözlerimizden akan yaşla, kalbimizdeki aşkla,
Hiç beslemedik toprağımızdaki sevgi çiçeklerini,
Ve söküp koparmadık yüreğimizden aşkı,
Salkım saçak açan sevgi bağımızı.
Unut gitsin,
Unut ne varsa.

Onca zaman yollara hiç bakılmamış gibi,
Yürekten gelen mısralar,
Hiç dilde can bulmamış gibi,
Bütün anıları yağlı bir çıra gibi,
Yak ne varsa, dünü, bugünü,
Unut ne varsa,
Unut gitsin.

Beceremedim yüreğimden seni söküp atmayı,
Seni seviyorum demelerini silip atmayı,
Her sabah, güne seninle başlamayı,
Yüreğimde açan sevgi çiçeğimi kurutmayı,
Bari sen beni unut,
Unut ne varsa,
Unut gitsin.