Unut Gitsin Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Dün gece seni beklerken can sıkıntısından
Kendimle konuştum suçu kendime attım
Seni ve eşimi dostlarımı temize çıkardım

Hikayeler yazdım /Kapı önünde
Sen gelmişsin gibi ayaküstü konuşmalar
Gülüşmeler hayal ettim
Mehtaba göz kırptık seninle

Denizden sözettik kıyı kıyı yürüdük
Sahilboyunca
Şarkı sözü yazdım klibini çektim
Sen gelene kadar oyalandım
İyi ki varsın aklım dedim

Kendimi affettim bu kez göklere çıkardım
Bir gün söz verip te gelmezsen gelemezsen
Roman bile yazardım

Ne bereketli bir gölgen var senin
Yıllar yılı hep bekledim kimi dersen
Olmayan birilerini adı umut olmalıydı
Beklemekten belirsizliklerden nefret ettim

Ne melankoliye girdim ne aklımı kaybettim
Seni beklerken can sıkıntısından

Nazireler yazdım sana övgüler dizdim
Kendimle konuştum doluya koydum olmadı
Boşa koydum dolmadı

Yook dedim bu böyle olmaz
Beklesen de gelmez/Sen git ona
Belki yardıma ihtiyacı vardır
Arkasından asıp kesme

Ya sen git ona
Ya da unut gitsin
Sen kendine yetersin

Nimet Yüksel Apel

26.Haziran.2024.Bodrum