Yıl 1968 di
Mevsim kıştı
Yerleri kar kaplamıştı
Buzda ayağım kaymıştı düşmüştüm
Bir dilber elimi tuttu üşümüştüm
Gamzeli yanağında gülücükler
Dudağında öpücükler
Aşkını itiraf eder gibiydi
Peşine düştüm
Dedim sen kimsin
Eğdi başını gitti
İsmini gizler gibiydi
O gün gönlümü yeşil yapraklarla süsledim
Sevicime sevinç yükledim
Umuduma umut ekledim
Hep aynı sokakta gezindim
Döner gelir diye bekledim
Aşkımı kabul eder gibiydi
Görüp konuşmaktı derdim
Gazetelere ilanlar verdim
Arayıp bulmaktı istedim
Onu aradım sokak,sokak
Kent, kent onu aradım
.Onu aradım aşkımı cihana haykırarak
Bir kez duymadı sesimi
Bulamadım adresini
Yıllar özlemiyle geçti
Aynı gün aynı yerde
Bir sarı gül önüme düştü
Başka yar bul der gibiydi
O uyandırdı uyuyan yüreğimi
Akıttı aşkın zehrini
Madem ki sevmedi
Neden umutlandırdı beni
Hayatı zehreder gibiydi
Mektup diye boş bir sayfa göndermiş
Mahalleden bir çocuğa vermiş
Adını söylememiş
Umutlanmasın demiş
Zaten hiç tanışmadık
Hiç konuşmadık
Unut beni der gibiydi
Kayıt Tarihi : 6.7.2008 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgilerimle ...+
Şiirleşen, yürek sesinizi tebrik ediyorum, sevgili üstad..
Yaşama sevinciniz hiç eksilmesin dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
sevgisine doyulmuyor
gönlü güle benziyordu
aşka geldi sevdi gönül ...sevdasına kurban olduğum şair yine derinlere demir atmışsın yüreğin hep bu sevgiyle sevinçle neşeyle kalsın sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (22)