Unut...! Şiiri - Emsal Toprak

UNUT...!
Unut! onulmaz yerlerden kırıldığını
Duygusuz kalplere darıldığını
Düştüğünde vefasıza sarıldığını
Unut!Seni unutanlara nispetin olsun

Unut! Unutmak belkide ayakta tutar
Sevgiden nasip alırsın hayatta tutar
Belki seni de dönüşsüz inatta tutar
Unut! Seni unutanlar yine hasretin olsun...

Unut! Kimler kimleri unutmadı ki
Kaşla göz arasında uyutmadı ki
Nice göz yaşlarını kurutmadı ki
Unut! Yalnızlık yine senin kesretin olsun...

Kurtulursun belki de unuttuğunda
Gönlündekini terk edip uyuttuğunda
Yüreğindeki kor ateşi soğuttuğunda
Unut! Varılmaz hayaller ibretin olsun

Unut! Unutmaya eğer gücün yeterse
İnanma! En yakınındaki unutma derse
Mahşerde de buluşur insan severse
Unut! Geceler yine senin gurbetin olsun

Unut! Saf duygularını senden çalanı
Masum mahzun ahını eyvahını alanı
Gelmeyeni yılların gerisinde kalanı
Unut! Uyku senin de bir gece şerbetin olsun...

Unut! Unutanlar nasıl unutuyorsa
Küstürmeden gün be gün avutuyorsa
Yaralı bir kuş gibi avcunda tutuyorsa
Unut! Unutmak senin sana hürmetin olsun....

Unut! Ruhunun çektiği bu çile yetsin
Yılların sana yüklediği inziva bitsin
Sen! Kendi kanına giren sebepsin
Unut! Kimin umurundasın ki, sermetin olsun...

Unut! Sevginle sevincinle dalga geçeni
Çektiğin ızdıraplara kefen biçeni
Kalabalıklar içinden seni seçeni
Unut! Senin de kendine bir hayretin olsun...

Unut! Ezelden yazılmış kara bahtını
Havale et ilahi aleme makus ahdını
Kim koyup gitmedi ki sarayını tahtını
Unut! Rüyalarla gelenler kısmetin olsun...

Unut! Bir daha dönmeden eyvallah deyip
Duygu fakirlerine son sözünü söyleyip
Hergün dertlerine yeni bir dert ekleyip
Unut! Yarının son durağa avdetin olsun...

Unut! Çocukluğunu gençlik çağını
Resimlerde kalan baba ocağını
Azalt yüreğinde yanan kor sıcağını
Unut! Yarınların sermayen servetin olsun..

Ahhh...Unutmak kolay mı elli seneyi
Her an sol gögsünde olan anneyi
Takıp boynuma O'ndan gelen künyeyi
Unutmam! Mezarımda biten ot halvetim olsun...

E. TOPRAK