Ünlüler ve ünsüzler Şiiri - Mehmet Halil

Mehmet Halil
1192

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Ünlüler ve ünsüzler

Sıralanınca hepsi bir boyda
Hepside eşit çıplak olunca
Ama birde
Rol verip bakalım onlara..

A! komutan gibi dikilmiş en başa
Biz paspas gibi kullanıyoruz
Her fırsatta ona el atıyoruz,
O kendine göre çiftlikte kahya

Öyle ünlü ki
Ünlülerin bile en başında
Ünlüyü ünlü yapan yetenekleri
Şişiyor yeteneksizler çok olunca…
Ünlüler ünsüzlerin keneleri…

Ünlüler hep onaylanmak istiyor
İki ünlü yan yana gelemez
Onlar hep alkışlanmak istiyor
Ünlüler ünlüleri sevmez…

Ünsüzler ünsüzleri sever mi?
Bütün gün çalışmaktan düşünemezler ki
Enflasyonu olan şey düşüyor değerden
Defolu mal gibi görürler ünsüzleri
Kurtulamıyorlar bireysellikten
Örnek alıyorlar ünlüleri…

E, Kırıtarak bakıyor etrafa
Sanki söz kesilecekmiş gibi akşama
Sırtını dönmüş A’ya
Nazlı nazlı bakıyor yıldızlara…

Hayranlıkla bakıyor ünsüzler e’ye
Ondaki dudaklar bir bilmece
Çenesi ise kerpeten sanki
Arkasında sıkan bir el olmasa
Yalayamaz dudakları birbirini
E, bunun farkında değil ama…

Ünlü ünsüz beğenir herkes kendini
Ünlüleri ünlü yapan ünsüzler değil mi?
O… Çıkar tok sesiyle ortaya
Silindir gibi dalınca kalabalığa
Fethediyor ünsüzleri anında…
Beklenmedik anda patlayan bomba.

Her ünlünün kendine göre özelliği var
İster beğenelim, ister beğenmeyelim
Arz- talep yasası işliyor
Alınmıyor hiç fatihçiğim.
Yiyip içip eğleniyor…

O’dan sonra ‘İ’yi görünce
Şaşıracaksınız ipince
Hiç yememiş de
Ara vermemiş jimnastiğe…

Zayıflığına aldanmayın
Koşar yetişir her yere
Ünsüzler arasında yaşamanın
Verdiği güven sinmiş içine…

Başlar ayak, ayaklar baş olunca
Nida (!) diyorlar ona
Demek ayaklar baş olunca
İlk başları çağırıyor ayağına…

Ü’nün de bir başka kibri
İkide bir nanik yapıyor, diğer ünlülere
‘’Ben olmasam sizi kim tanır ki? ’’
İşte bu söz de kanun kuvvetinde
Susturuyor hepsini…

U, bunu çok iyi kullanıyor
İkisi de kıvırdığı halde
Tepesine ampul takmakla suçluyor
Aynı izden yürüseler de
Ampul onları ayırıyor.

I, yalnızlıktan sıkılıyor
Zaman geçtikçe
Daha da içine kapanıyor
Doğayla baş başa
Hiçbir şeye aldırmıyor.
Rutin görevini yapıyor.

Ö, gözleri tepesinde
Hep yıldızlarda gözleri
Kullanılmanın ezikliğiyle
Arıyor kullanabileceği birini
Ama yanlış seçiyor hedefini…

Hep ünlülerden bahsedince
Bir bulut çöktü ünsüzlerin üstüne
Devirden haberleri bile yok
Kimse çıkarsız bir şey yapmıyor
Herkes ‘’iyi baksın kendine! ’’

İşimize bakalım bizde
Ünlüleri çok anarsak alırız parayı
Parayı da peşin verirler bize
Susarsak da para ederiz bazı
Mesela sıra ünsüzlere gelince.
Adalet de sağlanır böylece…

Mehmet Halil
Kayıt Tarihi : 27.11.2011 23:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Halil