Ünal Kanli Şiirleri - Şair Ünal Kanli

Hayat okyanusunun yelkensiz gemisi;
Mürettebat yok,yükün çok ağır.
Kan kokuyor hava,ufuk görünmüyor
Baksana bulutlara şekil bile vermiyor.
Ve sen bu halde nereye gidiyorsun?

Başımda öyle bir yanar döner sevda
Varlığın belli değil,yakluğun başa bela.
Firavun'musun be zalim,ben ise Musa
Senin şu yaptığına bak ALLAH aşkına.

Koşmaktan yoruldu sana artık dizlerim,

Sen rüyalarımın süsüymüşsün meğer,
Ben senin kanlı hayalini sevmişim.
Beyazlar içinde külkedisiymişsin meğer,
Ben senin kanlı hayalini sevmişim.

Gül yüzlüm demiştim,gül'de manasızmişsın.

Kan ile sularmısın? kerbela meydanını,
Bulurmusun çölde ab-u hayat pınarını,
Taşırmısın yüreğinde şehitlik prangasını,
Bir ismin varmı? söyle aynısı olurmusun?
Ya Hasan,Hüseyin ol,yada kendine isim bul.

Açık bir pencere,asırlık bir tablo,
Gecenin acımasız yakamozu üstünde.
Oturduğum koltuk hemen yanında biblo
Hasretlerin yükü var sigaramın külünde!
Laplapa fırçanın darbeleri sanki!
Yakamozdan olsa gerek belli olmuyor rengi

Hiç bir şey düşünmeye gelmiyor.
Hele ki bu şehirde,
Sis’in en yoğun halini demliyor hava.
Hasret çantasında yalnızlığı görmüşcesine.
Göz gözü bile görmüyor adım atarken
Yeni açılmış okul gibi yüreğim.

Hey gidi Palandöken Hey..
Karanlıkta bile görünüyor zirven
Dimdik ayaktasın,bembeyaz tenin
Yeni doğmuş cocuk gibisin
Bak yine sana geldim yalnız başıma
Hadi yine bendensin ne anlatayım? sana

İki şey unutulmaz, önemlidir mazisi
Biri Askerliktir, biri aşk’ın gazisi.
Ya yediğin dayakla, ya verdiğin selamla,
Bazen esas duruşta, arada bir rahatla,
Her vakitte iştima, sabahları traşla.
Tuttuğun nöbet ile, çözdüğün postal ile,

Selam be karanlık!
Merhaba dostum.
Ne o sende sıkıldın herhalde.
Ne bileyim ilk defa sesini duyuyorum.
Sanki konuşuyorsun benle.
Evet yine oradan geliyorum..!

Dokuz aylık çilenin meyvesi isek eğer,
Uğrunda her şeyi feda etmeye değer.
Canımdan bir can katacaksa eğer,
Bu can yoluna kurbandır ANAM.

Hakkı yokmudur bana bu yükün,