Ünal Kanli Şiirleri - Şair Ünal Kanli

Karanlığa tav olmuş güzel hayalin,
Lamba her söndüğünde yeni bir dem alıyor.
Öyle pusu kurmuş ki bana hasretin,
Zehir mi,katran mı sanki canımı alıyor.

Hangi yana baksam,gül yüzünden bir tema,

Seni bir gül de görmek isterdim, bir yağan kar da,
Yağmurun her damlasında görmek isterdim seni,
Yedi veren gökkuşağında,
Esen rüzgârda kokunu duymak isterdim,
Savrulan bir yaprakta,
Her yerde sen ol isterdim

Huzur bulmak istersin, birçok şeyi düşünmek.
Hani! uzanıp dalarsın şu gecenin karanlığına,
Hayal edersin her şeyi olur’u olmazıyla,
Bakarsın bir yıldız takılmış gözüne,
Şekilden şekile sokarsın her düşündüğünle,
Diğer yandan bir yıldız kayar.

Işıl ışıl parlıyorsun ama tutamıyorum seni,
Günü aydınlatıyorsun ama yakıyorsun beni,
Hasretinle buzdan heykele çevirdin beni.
Bir adını Yıldız,bir adını Güneş,bir adını Hazan koydum

Sulanmadıkça büyürmü ektiğin fidan,

Bak arkadaşım biliyorum;
Ne desem teselli olmaz sana,
Anlıyorum seni sıkıntın hep ondan yana
Haklısın..; Ziy'a sı olmayan dibsiz bir kuyu
Yolcusu olmayan hızlı bir araç
Doğum ile başlayan,ölüm ile bitmeyen,

Suyadır hasreti yüzü kızarmış toprağın.
Bahara göz kırpan gülün güneş'e dir sevdası,
Kanatsız özgürlüğü olurmu hiç kuşların.
Ya sen anlamıyorsun! yada ben anlatamadım.

Güzellik mi beklersin kapana kısılmış ceylan'dan,

Gülü sana.
Dikenini vermediğin sevdana.
Bulutları sana.
Yağmuru karşılıksız sevdama,
Güneşi sana,
Karanlığı sahipsiz sevdama,

Unutursun varlığının hissini bir an,
Yokluğunun bir güne bedelini sayarsın,
Hicran yarasını bazen gül ile süsler,
Umulmadık bir anda kan rengine boyarsın.
Hani..! 'Ateş düştüğü yeri yakar' derler ya!
Demekle olmuyormuş zamanla anlarsın.

Süslü yazı yazanın ismidir hattad.
İşi düzgün yapana, sanatkâr derler.
Dersi güzel verenin adıdır üstad.
Doğru yapılan yoruma; küstahlık derler.

Alacası cins ise, karacası yerlidir.

Gökyüzünden bir tual.
Gökkuşağından bir palet.
Seninle onun resmini çiziyorum.
Geceleri beyazından pastel.
Gündüze kırmızı işliyorum.
Hep isminle hitap ettim ona.