Umuyor Şiiri - Ümit Bilgin

Öyle bir zaman öyle bir çağ ki
Doktor hastasından derman umuyor
Her gelen gitti kalmadı baki
Kalfa ustasından ferman umuyor

Tabib tuz döker sarar yarayı
Baba oğul ile açmış arayı
Bir birine katan akla karayı
Yapraksız desteden orman umuyor

Ne haktan korkar,ne kuldan utanır
Ne akraba bilir,ne Ata tanır
Tohumsuz tarlayı başaklı sanır
Yel vurmuş ekinden harman umuyor

Edepten eser yok hayamı kalmış
İnsanlık adına nasipmi almış
Ümidim herkes bir tuhaf olmuş
Hüseyin yezitten aman umuyor