Yalnızlık ekilen kurak bir coğrafyada büyüdü yüreğim..
Ve yeşermeyi beklerken
Beklide Sarardı durdu…
Sarardı…
Durdu yüreğim…
Yüreğim yeşermek isterken…
Yalnızlık tohumlarının içinde kaybolan..
Milyonlarca aldanışa tanık olan…
Binlerce terk ediliş yaşayan…
Hiç umudu kalmamış…
Hiç gülümseyişi olmayan yüreğim..
Nerede olduğunu artık bilmediğim,
Ne yerde ne de gökte yüreğim….
Kayıt Tarihi : 17.1.2009 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!